مقایسه اثرات کشنده آبامکتین و پروپارژیت روی کنه تارتن دو نقطه‌ای جمعیت مغان و ماندگاری کشندگی آنها در گیاه لوبیا

عنوان دوره: بیست و دومین کنگره گیاهپزشکی ایران
نویسندگان
چکیده
کنه تارتن دو نقطه ای، Tetranychus urticae Koch، روی بسیاری از محصولات زراعی، باغی و گلخانه‌ای ایجاد خسارت می‌کند. چرخه زندگی کوتاه مدت، قدرت زادآوری بالا و تعیین جنسیت هاپلوئید-دیپلوئید در این کنه، منجر به توسعه سریع مقاومت به کنه‌کش‌ها شده است. با توجه به پتانسیل بالای این کنه در توسعه مقاومت علیه کنه‌کش‌ها، مقایسه نسبی میزان تاثیر کنه‌کش‌های رایج ضروری می‌باشد. به منظور مقایسه اثرات کشنده آبامکتین و پروپارژیت و همچنین ماندگاری اثر کشندگی این ترکیبات روی گیاه لوبیا، افراد بالغ T. urticae در آزمایش‌های جداگانه مورد تیمار قرار گرفتند. در آزمایش مربوط به اثرات کشنده، پس از انجام زیست‌سنجی‌های مقدماتی، افراد بالغ کنه تارتن دو نقطه‌ای با غلظت‌های 5/2-15/0 پی‌پی‌ام از فراورده تجاری آبامکتین (EC 1.8%) و 10-6/0 پی‌پی‌ام از فراورده تجاری پروپارژیت (EC 57%) تیمار شدند. از آب مقطر به عنوان شاهد استفاده گردید. از روش آغشته کردن دیسک برگی (به ابعاد 2 سانتی متر مربع) و قرار دادن آن روی بستر مرطوب، برای تیمار کنه‌ها استفاده شد. از 20 کنه بالغ برای هر غلظت در هر تکرار استفاده شد و آزمایش حداقل سه بار تکرار گردید. ثبت مرگ و میر 48 ساعت پس از تیمار انجام شد. برای بررسی ماندگاری اثر کشندگی، گیاهان لوبیا (هفت روزه) با یک بیستم دوز توصیه شده مزرعه ای (25 پی پی ام از فراورده تجاری و 150 پی پی ام از فراورده تجاری پروپارژیت) تیمار شدند. در فواصل زمانی یک، سه، هفت، 10 و 21 روز پس از تیمار، دیسک‌های برگی از برگ‌ها تهیه شد و 20 کنه بالغ روی هر دیسک منتقل گردید و مرگ و میر کنه 48 ساعت پس از انتقال ثبت شد. آزمایش برای هر ترکیب سه بار تکرار شد و از آب مقطر به عنوان شاهد استفاده گردید. تجزیه پروبیت داده‌های آزمایش کشندکی نشان داد که مقادیر علظت کشنده 20 درصد (LC20)، غلظت کشنده 50 درصد (LC50) و غلظت کشنده 90 درصد (LC90) برای آبامکتین به ترتیب 108/0، 417/0و 26/3 پی‌پی‌ام از فراورده تجاری و برای پروپارژیت به ترتیب 657/0، 26/2 و 90/14 پی‌پی‌ام از فراورده تجاری بود. نتایج بررسی ماندگای اثر کشندگی روی گیاه لوبیا نشان داد آبامکتین منجر به 100 درصد مرگ و میر کنه در یک روز پس از سمپاشی گردید که این مقدار به 62/55 درصد در 21 روز پس از سمپاشی کاهش یافت. این مقدار برای پروپارژیت یک روز پس از سمپاشی 81 درصد بود که 21 روز پس از سمپاشی به صفر درصد کاهش یافت. آبامکتین تا 3 روز پس از سم‌پاشی روی گیاه، منجر به 100 درصد مرگ‌ومیر کنه گردید، در حالی‌که این مقدار برای پروپارژیت در روز سوم به 04/43 درصد کاهش یافت. در حالت کلی، نتایج این بررسی برتری آبامکتین علیه جمعیت T. urticae مغان را نشان داد.
کلیدواژه ها