فعالیت آنتاگونیستی دو گونه باسیلوس علیه قارچ عامل پوسیدگی سفید ریشه سیب در شرایط آزمایشگاه
عنوان دوره: بیست و دومین کنگره گیاهپزشکی ایران
نویسندگان
چکیده
پوسیدگی سفید ریشه با عامل Rosellinia necatrix و آنامورف Dematophora necatrix یکی از بیماری‌های مهم درختان میوه محسوب می‌شود. این قارچ یک عامل خاکزاد است و معمولاً زمانی که به ریشه حمله می کند ریشه را با میسیلیوم های سفید می پوشاند و باعث پوسیدگی شدید ریشه شده در نتیجه آسیب ریشه، درختانی که تحت تاثیر قرار گرفته‌اند علائم زوال عمومی را نشان می‌دهند. این قارچ دارای دامنه میزبانی وسیعی است و خسارت در نهال های آلوده به این بیماری به حدی است که نهال به راحتی از زمین کنده می شوند. تاکنون روش‌های مختلفی برای مبارزه و کنترل این قارچ شامل کنترل شیمیایی، فیزیکی، تدخین ومواد گیاهی سالم مورد استفاده قرار گرفته است اما به دلیل تعدد میزبان ها و خاکزی بودن قارچ به نظر می رسد که استفاده از کنترل بیولوژیک یک جایگزین عالی و یک ابزار مهم برای مدیریت یکپارچه این بیماری باشد. تعدادی از روش های کنترل بیولوژیک با استفاده از باکتری‌های مختلف مورد استفاده قرار گرفته شده و در کنترل و کاهش این بیماری مؤثر بوده است.در این پژوهش اثر بازدارندگی استرین های دو گونه باکتری Bacillus siamensis و Bacillus pumilus علیه قارچ Rosellinia necatrix، عامل پوسیدگی سفید ریشه در شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. این کار با کمک آزمون کشت متقابل، بررسی ترکیبات فرار ضد قارچی، بررسی تولید آنتی بیوتیک و آزمون تولید مواد خارج سلولی انجام شد. قارچ R. necatrix با نمونه برداری از باغات سیب آلوده جداسازی، خالص سازی و شناسایی گردید، همچنین ایزوله‌های باکتری‌های مورد بررسی از آزمایشگاه بیماری شناسی گیاهی دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس تهیه شد. درآزمون کشت متقابل جدایه های AP2، AP6 و AP8 از جنس B. siamensis بازدارندگی بالای 55 درصد و جنس B.pumilus SB6 بازدارندگی 66/56 درصد را نشان دادند. در آزمون تولید ترکیبات فرار ضد قارچی جدایه AP7 با 66/62 درصد بیشترین میزان بازدارندگی قارچ عامل بیماری را نشان داد. در آزمون تولید آنتی بیوتیک تمامی جدایه ها، با تولید مقادیر بالای آنتی بیوتیک رشد قارچ بیمارگر را تا 85 درصد کنترل کردند. همچنین در آزمون تولید مواد خارج سلولی جدایه AP7، AP8 و AP6از جنس B.siamensis به ترتیب با 86/64 ،60/65 و 77/56 درصد بیشترین میزان کنترل قارچ بیمارگر را نشان دادند. با توجه به نتایج حاصل از آزمون های آزمایشگاهی می توان این جدایه ها را به عنوان عوامل بیوکنترل قوی علیه قارچ R.necatrix، معرفی کرد و لازم است که کارایی این جدایه ها در شرایط گلخانه نیز مورد بررسی قرار گیرد.
کلیدواژه ها